Θεραπεία κιρσών

Οι κιρσοί είναι μια ασθένεια που συνοδεύεται από λέπτυνση του φλεβικού τοιχώματος, αύξηση της διαμέτρου του αυλού των φλεβών και σχηματισμό οζιδιακών διαστολών που μοιάζουν με ανεύρυσμα. Οποιαδήποτε φλέβα μπορεί να προσβληθεί, αλλά πιο συχνά διαγιγνώσκεται στα κάτω άκρα. Η θεραπεία των κιρσών περιλαμβάνει φαρμακευτική θεραπεία και χειρουργικές μεθόδους. Η έλλειψη θεραπείας αυξάνει τον κίνδυνο επικίνδυνων επιπλοκών.

Αιτίες κιρσών

Η υποκείμενη αιτία της νόσου δεν είναι πλήρως κατανοητή. Μπορούμε να αναφέρουμε μόνο προκλητικούς παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης παθολογίας:

• γενετική προδιάθεση. Εάν ένας από τους γονείς είχε μια ασθένεια, τότε μπορεί να αναπτυχθεί στα παιδιά.
• μακρά στατικά φορτία. Η εργασία σε όρθια θέση προκαλεί στασιμότητα του αίματος στις φλέβες, η οποία οδηγεί στην επέκτασή τους και προκαλεί την ανάπτυξη κιρσών.
• Έλλειψη κίνησης.
• Υπερβολικά φορτία, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματικών αθλημάτων.
• Υπερβολικό βάρος, που οδηγεί σε αυξημένη πίεση στα αγγεία των κάτω άκρων.
• Εγκυμοσύνη, κατά την οποία αυξάνεται η πίεση στα αγγεία της μικρής λεκάνης και των κάτω άκρων, αλλά και η ελαστικότητα του αγγειακού τοιχώματος.
• Φορώντας παπούτσια με ψηλά τακούνια, που διαταράσσει τη συσταλτικότητα του μυός της γάμπας που εμπλέκεται στην κίνηση του αίματος μέσω των φλεβών (η λεγόμενη «αντλία μυών»).
• Η ακατάλληλη διατροφή (ιδιαίτερα η έλλειψη φυτικών ινών) οδηγεί σε δυσκοιλιότητα, η οποία προκαλεί αύξηση της πίεσης στα αγγεία της μικρής λεκάνης και των κάτω άκρων.
• Κακές συνήθειες.
• Ορμονικές ανισορροπίες.

Αυτές είναι κοινές αιτίες διεσταλμένων φλεβών. Εάν στις γυναίκες εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια φλεβικής ανεπάρκειας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή αμέσως μετά τον τοκετό, τότε στους άνδρες, κατά κανόνα, η ασθένεια γίνεται αισθητή μετά από 40 χρόνια. Τα αγγεία των ποδιών εμπλέκονται συχνότερα. Η θεραπεία των κιρσών των κάτω άκρων και στα δύο φύλα είναι πρακτικά η ίδια.

Συμπτώματα κιρσών των κάτω άκρων

Επίσημα, η ασθένεια χωρίζεται σε τρία στάδια:

1. Αποζημίωση.
2. Υποαποζημίωση.
3. Αποζημίωση.

Επιπλέον, υπάρχει μια διεθνής ταξινόμηση που διακρίνει τις τάξεις:

• C0. Δεν υπάρχουν σημάδια αγγειακής βλάβης, αλλά ο ασθενής παραπονιέται για κιρσούς.
• Γ1. Σημειώνεται επέκταση μικρών επιφανειακών φλεβών.
• Γ2. Οι διογκωμένες φλέβες αποκαλύπτονται κατά την οπτική εξέταση.
• C3. Ο ασθενής παραπονιέται για πρήξιμο των ιστών, πόνο, υπερβολική κόπωση μετά από μια εργάσιμη ημέρα.
• Γ4. Τα πρώτα συμπτώματα των τροφικών διαταραχών προσδιορίζονται οπτικά.
• Γ5. Εμφανίζονται τροφικές αλλαγές, αλλά τα έλκη επουλώνονται. Μπορεί να υπάρχουν ουλές.
• Γ6. Οι τροφικές αλλαγές είναι έντονες, υπάρχουν ενεργά έλκη.

Ο βαθμός της παθολογίας προσδιορίζεται με βάση τα αποτελέσματα μιας οπτικής εξέτασης, τις ενόργανες διαγνωστικές μεθόδους και τα υπάρχοντα σημάδια μιας χρόνιας νόσου.

Τα πρώτα συμπτώματα μπορούν να ονομαστούν:

• Αυξημένη κόπωση στα πόδια.
• Οίδημα των ιστών, ιδιαίτερα έντονο το βράδυ, που περνά μετά από σύντομη ανάπαυση.
• Αισθήσεις πόνου.
• Χαρακτηριστικό βάρος στα πόδια.
• Νυχτερινές κράμπες στους μύες της γάμπας.
• Αίσθημα καύσου κατά μήκος της πορείας της φλέβας.

Ο πόνος είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Δεν ακτινοβολεί ποτέ στον μηρό ή τη φτέρνα, αλλά σημειώνεται πάντα στη θέση της προσβεβλημένης φλέβας και έχει έναν πονεμένο χαρακτήρα. Συχνά οι αισθήσεις είναι εξαντλητικές, εμποδίζοντας τον ύπνο. Μετά τον ύπνο, ο πόνος υποχωρεί.

Στο αρχικό στάδιο, δεν υπάρχουν σημάδια βλάβης στη σαφηνή φλέβα, αλλά ήδη γίνονται αλλαγές. Η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια, επομένως η θεραπεία των κιρσών ξεκινά συχνά όταν υπάρχει ήδη μια κατηγορία παθολογίας 3-4. Με την πάροδο του χρόνου, η κλινική αυξάνεται και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων της φλεβικής ανεπάρκειας αυξάνεται:

• Αύξηση του οιδήματος των ιστών. Εντοπίζεται κυρίως στους μύες της γάμπας. Όπως ο πόνος, έτσι και το πρήξιμο εμφανίζεται το απόγευμα και εξαφανίζεται μετά από μια νυχτερινή ανάπαυση. Είναι σημαντικό να διακρίνουμε το οίδημα στους μύες της γάμπας από το πρήξιμο των ιστών του ποδιού. Το τελευταίο υποδηλώνει παραβιάσεις της εκροής λέμφου.
• Δερματικός κνησμός. Σημειώνεται κατά μήκος των αγγείων.
• Οπτικές αλλαγές στο δέρμα με τη μορφή ελικοειδής φλέβες, παρουσία επεκτάσεων.
• Δερματικές αλλαγές ως αποτέλεσμα διαταραχών του κυκλοφορικού. Υπάρχει κυάνωση, πάχυνση των ιστών, είναι δυνατό να σκουρύνει.

Ελλείψει θεραπείας, η κλινική συμπληρώνεται από σημεία υποσιτισμού ιστών, εμφάνιση τροφικών ελκών, εκζέματος κ. λπ. Η παραβίαση των φλεβικών βαλβίδων μπορεί να προκαλέσει τις ακόλουθες επιπλοκές:

• Θρομβοφλεβίτιδα. Χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό θρόμβων αίματος. Χωρίς βοήθεια, η κατάσταση είναι απειλητική για τη ζωή.
• Φλεβική θρόμβωση. Εμφανίζεται με απόφραξη του αγγείου. Εκδηλώνεται με έντονο πόνο, που επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της φυσικής δραστηριότητας.
• Πνευμονική εμβολή. Εμφανίζεται ως αποτέλεσμα του διαχωρισμού ενός θρόμβου αίματος. Με το μικρό του μέγεθος, είναι πιθανό να εμφανιστεί πνευμονία, ή χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια.
• Τροφικά έλκη. Τα πρώτα σημάδια είναι η πάχυνση των ιστών πάνω από την προσβεβλημένη φλέβα. Περαιτέρω, οι ιστοί γίνονται πιο λεπτοί, εμφανίζεται ένα έλκος. Η εστίαση δεν επουλώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία.

Διάγνωση της νόσου

Παρά τα χαρακτηριστικά συμπτώματα, είναι αδύνατο να γίνει διάγνωση και να ξεκινήσει η λήψη φαρμάκων με βάση μόνο τα αποτελέσματα μιας οπτικής εξέτασης.

Η Dopplerography είναι υποχρεωτική. Αυτός είναι ένας από τους ευκολότερους τρόπους αξιολόγησης της αγγειακής κλίνης. Βασίζεται στον προσδιορισμό του βαθμού αλλαγής της συχνότητας του ηχητικού σήματος που ανακλάται από τα κύτταρα του αίματος.

Κατά την εκτέλεση υπερήχων, πραγματοποιείται αγγειοσάρωση, η οποία επιτρέπει την αξιολόγηση της κατάστασης του τοιχώματος του αγγείου, καθώς και της κατεύθυνσης της ροής του αίματος. Το αποτέλεσμα θα είναι μια δισδιάστατη εικόνα των φλεβών με αντανάκλαση των βαλβίδων, πιθανοί θρόμβοι αίματος.

Στην περίπτωση που οι αναφερόμενες μέθοδοι δεν δίνουν εξαντλητική απάντηση, συνταγογραφείται CT. Εάν υπάρχει υποψία θρόμβωσης, αγγειοδυσπλασίας και βλάβης στις φλέβες της μικρής λεκάνης, συνταγογραφείται ακτινοσκιερή φλεβογραφία.

Θεραπεία κιρσών στα πόδια

Ένας φλεβολόγος ασχολείται με τη διάγνωση και τη θεραπεία της παθολογίας. Σε αυτόν τον ειδικό θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τα πρώτα σημάδια ασθενειών. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, όταν η συντηρητική θεραπεία δεν δίνει το επιθυμητό αποτέλεσμα, χρησιμοποιούνται ριζικές μέθοδοι. Σε αυτή την περίπτωση, ο αγγειοχειρουργός ασχολείται με την εξάλειψη των κιρσών.

Οι μέθοδοι θεραπείας καθορίζονται με βάση τα αποτελέσματα της εξέτασης. Στα αρχικά στάδια, είναι δυνατή η χρήση γενικών και τοπικών φαρμάκων. Όταν τα φάρμακα δεν λειτουργούν, συνταγογραφείται χειρουργική επέμβαση.

Συντηρητική θεραπεία

Τα κύρια φάρμακα είναι τα φλεβοτονικά (φλεβοτονικά). Διατίθεται με τη μορφή δισκίων και καψουλών, τα οποία έχουν συστηματική δράση. Χάρη σε αυτά, είναι δυνατή η ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος και η βελτίωση της κατάστασης ολόκληρου του οργανισμού. Εκτός από τα δισκία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τοπικές θεραπείες με παρόμοιο αποτέλεσμα. Πρόκειται για κρέμες και τζελ. Έχουν έντονο αποτέλεσμα, αλλά το αποτέλεσμα διαρκεί λίγο.

Η δράση των φλεβοτονικών βασίζεται στη βελτίωση της ελαστικότητας των αιμοφόρων αγγείων, στη μείωση της διαπερατότητας του τοιχώματος και στην εξάλειψη της συμφόρησης. Οι ασθενείς έχουν μείωση του οιδήματος και ομαλοποίηση της αιμοποίησης.

Επιτρέπεται η χρήση αντιαιμοπεταλιακών και αντιπηκτικών. Ενδείκνυνται σε υψηλό κίνδυνο θρόμβων αίματος, καθώς και παρουσία τους. Χάρη σε αυτά, είναι δυνατό να καταστραφούν οι θρόμβοι αίματος και να μειωθεί το ιξώδες. Τα κεφάλαια χρησιμοποιούνται για έντονη παραβίαση του ιξώδους του αίματος, αλλά με κίνδυνο αιμορραγίας, δεν επιτρέπεται η χρήση τους.

Εκτός από τα παρασκευάσματα, οι ειδικοί συνταγογραφούν κάλτσες συμπίεσης. Μπορεί να είναι ελαστικοί επίδεσμοι, κάλτσες, κάλτσες, καλσόν. Η θετική επίδραση της χρήσης τους εξηγείται ως εξής:

• Τα λευκά είδη ασκούν πίεση στις προσβεβλημένες κιρσούς και στα βαθιά αγγεία.
• Στο κάτω μέρος των ποδιών, τα αγγεία βιώνουν την πιο έντονη πίεση των πλεκτών, η οποία εξαλείφει τη συμφόρηση.
• Τα αγγεία βρίσκονται συνεχώς σε συμπιεσμένη κατάσταση, οπότε η λειτουργία των βαλβίδων γίνεται πιο αποτελεσματική.
• Όταν χρησιμοποιείτε εσώρουχα, η σοβαρότητα του οιδήματος και του πόνου μειώνεται.

Μέθοδοι χειρουργικής θεραπείας κιρσών

Ελλείψει της επίδρασης της φαρμακευτικής θεραπείας, συνταγογραφείται μια επέμβαση. Οι ενδείξεις για την εφαρμογή του είναι οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

• Αποτυχία συντηρητικής θεραπείας
• Τα πρώτα σημάδια θρομβοφλεβίτιδας.
• Έντονη επέκταση του αγγειακού τοιχώματος.
• Σημαντικό οίδημα των ιστών.

Η αποτελεσματική θεραπεία των κιρσών είναι δυνατή χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες μεθόδους:

• Εξάλειψη ραδιοσυχνοτήτων, που σας επιτρέπει να αποκαταστήσετε τη δομή των αιμοφόρων αγγείων.
• Πήξη με λέιζερ, κατά την οποία οι πληγείσες περιοχές επηρεάζονται από λέιζερ.
• Τεχνική Varadi με πλήρη αφαίρεση του προσβεβλημένου αγγείου.
• Η τεχνική Venaseal, χάρη στην οποία οι βαλβίδες των φλεβών κολλάνε μεταξύ τους.
• Σκληροθεραπεία, η οποία σας επιτρέπει να «κολλήσετε» τα αγγεία από το εσωτερικό.

Οι σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας των κιρσών σας επιτρέπουν να πραγματοποιήσετε όλες τις απαραίτητες διαδικασίες χωρίς νοσηλεία και να αφήσετε τον ασθενή να πάει σπίτι. Η επιλογή της τεχνικής καθορίζεται από τον γιατρό με βάση τα αποτελέσματα της εξέτασης.

Πρόληψη παθολογίας

Οι κιρσοί είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν και ακόμη και μετά από χειρουργική επέμβαση πρέπει να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα για την αποφυγή υποτροπής. Μερικοί ασθενείς χρησιμοποιούν φαρμακευτική θεραπεία σε όλη τους τη ζωή και φορούν κάλτσες συμπίεσης. Η παθολογία μπορεί να προληφθεί ως εξής:

• Άρνηση σέρνοντας πράγματα.
• Φορώντας παπούτσια με μεσαίο τακούνι.
• Πλήρης διατροφή.
• Ελεγχος βάρους.
• Κανονικοποίηση του καθεστώτος κατανάλωσης αλκοόλ.
• Ενεργή αναψυχή, κολύμπι, ποδηλασία.
• Απόρριψη κακών συνηθειών.

Η συμμόρφωση με τα προληπτικά μέτρα και η προσεκτική στάση προς το σώμα θα βοηθήσει στην πρόληψη της νόσου και στην έγκαιρη παρατήρηση αποκλίσεων. Η έγκαιρη θεραπεία των κιρσών εξαλείφει την εξέλιξη της παθολογίας και το σχηματισμό επιπλοκών.